Böyle diyor…

“Külahları değişiriz” diyor.

Açıkça tehdit ediyor ve korku salmaya çalışıyor…

Ama biz, “Külahları değiştirmek” bir yana, adını bile ağzımıza alsak, başımıza ne geleceğinden çok emin olamayız…

Dedik mi şimdiye kadar?

Demedik, diyemezdik de. Bundan sonra hiç diyemeyiz.

Yerine başka bir cümle de koyamayız.

Ne diyeceğiz, sizin külah çok güzelmiş, değişelim mi diyecektik!

Ayrıca, hangi gün hangi külahı giyeceğini bilemeyiz k!

Bir gün en güzel külahını başına geçirirken, ertesi gün bir aşağısını kafasına koyabilir, belli olmaz.

Zaten belli olmuyor artık.

Akşam düşünüyor, gece yarısı yazıyor, ertesi gün başımıza yeni bir külah geçiriyor. Ama bize geçirdiği külah, kendininkinden değil…

VARELA KAZANDIRIYOR…

XXX

Konuyu gırgıra almak bir yana, “Külahları” değişecek olan, bu ülkenin Cumhurbaşkanı sıfatını taşıyor. Değiştireceği kişi/kişiler ise, kendisini o makama getiren halk…

Nasıl olacak bu iş?

Çok açıkça ifade etmek isterim ki, herkesin külahı, kendine özgüdür ve kendine kıymetlidir.

Örneğin benim külahlarım…

Evet, benim de külahlarım var ama o külahları hiç kimsenin külahları ile değiştirmem çünkü bana çok değerli… Kolay bulunur da değil…

Her birini alırken kucak dolusu para verdim…

Durup dururken O’nun namaz takkesi ile neden değiştireyim ki!…

Sonuçta benim şapkamı kimse değiştiremez arkadaş, diyeyim de…