UCUZ HAMASET  BEZİRGANLARI

Nasıl açıklanır, nasıl yorumlanır insan anlamakta zorluk çekiyor doğrusu. Adeta inadına yapılıyor.

Bilerek. İsteyerek.

Hatta ukalaca, küstahça, meydan okurcasına.

Çakma milliyetçilik, çakma bayrak sevgisi, çakma bayrak kahramanlığı ile.

Sanki bir başkaldırış. Kime, neye karşı, neden belli değil. Aslında bu kadar ucuz olmamalı bir ülkenin bayrağı. Bu kadar ucuza dalgalanmamalı.

Şarkıcı, türkücü, arabeskçi, bilmem neci kıytırık müzisyenler ölüyor bayrağa sarıyorlar.

Tiyatrocu, sinemacı, sporcu ölüyor bayrağa sararak götürüyorlar.

Şiir, sosyetenin, emeklilerin, dulların, hapse, aşka, yatağa, asker ocağına düşenlerin, zevk aracı olarak ayaklar altında geziyor, yerden mantar biter gibi sözde şairler çıkıyor…

Ölüyorlar her insan gibi.

Bayrağa sarıp sarmalıyorlar kartondan kahramanımı, kardan aslanımı.

Oysa ne şehit ne gazi, ne de bir devlet adamı.

Bu kadar ucuz işte bu ülkenin bayrağı.

“ Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır

Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır”

Geçin bunları.

Aç, çıplak, hasta, garip olur ya! Bir an başını kaldırdığında, cılız da olsa, korku ile de olsa sesini çıkarttığında onlara söylenen söz bu.

Kerpiçten yapılmış evlerde şehit cenazesi yaşayanlar için.

Nasır tutmuş, küt parmaklarıyla, kirli tırnaklarıyla alın terini silenler için.

“Biz bilmeyiz, büyüklerimiz bilir” diyen güdülenler için.

Ekmeğin belasına; yapılmayan sigortasına, alamadığı asgari ücrete, bilmediği sosyal haklarına rağmen süt dökmüş kediye dönenler için.

Hatta patron dayağı yiyenler için.

Haksızlığa, adaletsizliğe, adaletsiz gelir dağılımına, arsızlığa, hırsızlığa, vurgunculuğa karşı bayrak açtığından dolayı komünist damgası yiyenler için.

Aynı ağaların, her beş yılda vekil ve belediye başkanı seçilmelerine, kaş çatanlara; “ Vermezsen öteki dünyada sorumlusun” sözüyle korkutulanlar için.

Yalan mı?

Vermezse;  Ululemr’e itaatsizlikten dolayı Gayya’ya düşmekten korkutmuyor musunuz ?

Hamaset edebiyatı yapıp çocuklarınıza sakat raporu alarak askere göndermediğinizi bilmiyor muyuz?

Para karşılığı, sahil şehirlerindeki orduevlerinde yirmi günlük asker çocuklarınız için, utanmadan “Vatan Borcu” nu ödüyor demiyor musunuz?

Bu ülkeye bir şey olduğunda gemiyi ilk önce terk edecek, öldüğünüzde bayrağa sarılacak siz değil misiniz?

İkinci haneniz, İsviçre bankaları değil mi?

Batmış, tükenmiş, iflas etmiş, borç altında inim inim inlerken maliyeye borcundan dolayı evinin halısına bile haciz gelenler için değil mi?

Onur meselesi yaparak kendini ipe verenler için değil mi?

Akla, hayale gelmeyen vergi borçlarını karşılıksız olarak, bir telefonla, bir selamla, Ülkenin en büyük ağası ile çektirdiği bir kare fotoğraf ile…

Destur çekilerek girilebilen makam odalarında içilmiş bir fincan kahvenin kırk yıl hatırına, bir kalemde sildiren, holdingler, karteller, tröstler için değil mi?

Hangi vatan, hangi bayrak Allahaşkına?

İki kutsal kavram bizim.

Siz putlarınızla sarmaş dolaş ayin yapmaya devam edin.

Ucuz hamaset bezirganları sizi.