NEREYE GİDİYORUZ?

Son zamanlarda Türkiye, İsrail, Filistin ve son olarak Lübnan'ın da katıldığı Ön Asya'daki gerginlik, şiddet, vahşet, tehdit gibi unsurlara baktığımızda olumsuz yöndeki gelişmelere kayıtsız kalamayız. Bir de buna Rusya, NATO, ÇİN ve ABD arasındaki üst düzeye çıkan gerginliği de ekleyelim. Ayrıca son olarak İran'daki suikast ve kaza ya da kaza gibi görünen gelişmelere baktığımızda iki cihan harbi öncesi gelişmeler aklımıza geliyor. Yurt içinde de son yıllarda da bir hazırlık var gibi. Türkiye'nin de son yıllardaki yurtdışı ittifak girişimleri de dikkat çekici.

Geçmişten ders al, günümüzü bil ve geleceğe yön ver anlayışı içinde yazılan bu satırlarda varlığımızın özünü, anlamını ve amacını bilmemiz çok önemli. Varlıklar içinde var eden ve var olan bağlantıyı bilmek varlığımızın özü için önemli bir etken. Varlıklar içinde insanı diğer canlılardan ayıran özelliği bilmek ve buna göre yaşamak da başka bir etken. Bütün bir insanlık içinde dil, kültür, yaşantı, kimlik ve öz geçmişimizi bilmek de varlığımızın özünü bilmek adına da bir diğer etken. Kendimize gelmenin ön koşulunun kendimizi bilmek olduğunu hatırlatmaya gerek var sanırım. Öz geçmişimizde inancımızla, kimliğimizle, insanlığa katkılarımızla birçok toplumla bağları olan bir toplum olduğumuzu unutmayalım. İnanca dayalı bağ, kan, dil, kültür bağlarımız ve bütün bir insanlık içindeki bağlarımız inkâr edilemezken doğruluk, hak ve adaletten yana olmak da hepimiz için olması gereken bir unsur.

Günümüz dünyasına da kabaca bir baktığımızda batının yükselişi ile insanlığın kaybedişine seyirci kalıyoruz. Küresel bir Emperyalizm, Materyalizm, Kapitalizmin yükselişinin etkisindeyiz. Düşünce istilaları ile parçalanmaların, teknoloji sihirbazlığı ile yozlaşmaların, günümüzdeki devşirme sistemi ile ihanetlerin etkisindeyiz. Ben merkezli duygu, düşünce ve davranışlarlar içinde, kalabalıklar içindeki yalnızlıklar da bir oyunun parçası olabilir mi? İnsan neslini azaltma çabaları, devletlerin ortadan kaldırılıp şirketlerin insanları ve yeryüzünü yönetme girişimleri sonucunda kaybeden kim. Bir bağımlılık sistemi içinde yönlendirildiğimizin ne kadar farkındayız. Bağımsızlık ile ilgili özgürlüğün bağımlı bir sistemin propagandası olması ne yaman çelişki.  

Üzülerek söylemem gerekir ki zaman bizim zamanımız değil. Filistin de vahşete uğrayan mazlumlar da hüzün ve yas için bir etken iken, dünya da birden fazla ülkede esaret altında yaşayan soydaşlarımız varken, bütün bir Müslüman ve Türk dünyası parçalanmış iken, yurdumuzda toplumsal olarak, ailevi olarak, yozlaşma olarak birçok sorun var. Değer ve kültürümüzden tavizler verilmesi, insanın insanlıktan çıktığı, ahlakın önemsenmediği, toplumda güvenin eksildiği bir dönemde yaşıyoruz. İnsan canının ve duygularının önemsenmediği, özgürlüğün lafta kalıp özgürlüğüne düşkün olan Türk topluluğunun modern köleliğin etkisinde kalırken artık savunmaların sadece sözde kaldığı bir dönemde yaşıyoruz. Yıllardır Orhun yazıtlarında Bilge Kağan ın " Titre ve kendine dön" sözünü savunurken kendimize tam anlamıyla dönemediğimiz gibi başka toplumlara benziyoruz. Fiziksel olarak Anadolu'yu Roma, Rum veya Bizanslılardan aldık ama ruhunu öldüremedik. Romanın ruhu bize musallat olup bizden intikam alma çabasında. Roma dan aldığımız yerde Roma büyüsünün etkisinden kurtulamadığımız için yas tutmamız gerekir. Kurtuluş Savaşı'nın bittiğini düşünürken bu savaşın şekli değişip farklı alanlarda olduğunu düşünenlerdenim. Şu anda Kurtuluş Savaşı'ndan galip çıkamadık. Müslüman Türkler olarak bütün mazlumlar için bize görev düşerken, mazlumlarla birlikte bütün Müslüman Türk dünyasının gözü bizde iken kendimize ne zaman geleceğiz.

Değişmesi gereken bir dünyada bize bir görev düşüyorsa kendimize soracağımız soru "Nereye gidiyoruz" olmalı. İnancımızın özü ve kimliğinizin özüne bütün bir toplum olarak dönmediğimiz sürece, toplumda birlik ve dayanışma olmadığı sürece, Kapitalist, Materyalist ve dış kaynaklı devşirme sisteminden kurtulamadığımız sürece, ne batı, ne güney ne de doğudaki toplumlara hayranlık duyarak onlara benzediğimiz sürece gittiğimiz yön hayra alamet gibi görünmüyor. Birlik, beraberlik, dayanışma içinde ve güçlü olduğumuz günlere kavuşmak dileğiyle.