Gerçekçi olmak gerekirse son birkaç yılda özellikle ekonomik yönden çok zor günler yaşarken ilerleyen dönemlerde de bir anda son bulacağını düşünemeyiz.
Ama bir kişinin de şahsi olarak çok zor bir dönem yaşarken geleceğe dair umutlar da besleyebilir. Belki de umut, zorluklara katlanmak için bir motivasyon unsurudur. Yönetimlerin de umutlu insanlardan beslendiğini düşünenler vardır.
Yurdumuz insanının tek derdi pahalılık ve ekonomik bunalım olmadığı gibi ekonominin de birçok durumu etkilediğini de inkâr etmeyiz.
Bu ülkede her ihtiyacını gideremeyen insanların varlığını da unutmayalım.
Çeşitlenen çalışma sektörlerinde de çeşitlenen ihtiyaç ve standartların varlığı da bir engel olduğu gibi çalışma hayatındaki birçok insan için ise yıpratıcı çalışma koşulları, disiplin, mobbing, çalışma hayatındaki birçok insanın etik olmayan ve başka insanları olumsuz etkileyen davranışları, var olmak ve ihtiyaçları karşılamauğruna gösterilen sabır ve idare ile birlikte bazı insanların da işine sahip çıkma uğruna ahlak ve onur dışı davranış biçimleri insanları ruhsal ve fiziksel olarak olumsuz etkileyen etkenler değil mi?
Bu durumlar birçok iş sahasında olduğu gibi özel sektörler de daha ağır olabiliyor. Sanki maksimum kar elde etmek isteyenbüyük ve küçük işletmeler insandan çok sermayeye daha fazla değer veriyormuş gibi görünüyor.
Misafir olan din kardeşlerimizin işletmelerin ekonomisini çok zorlamayan istekleri sayesinde büyük işletmeler de fazlasıyla yer edinirken insandan çok sermayesi düşündüğünü düşündüğümüz yine yurdumuzun diğer insanlarıgerçekten de yurdumuz insanınıçok düşünüyor mu? Bir yerde işsizliğin sebeplerini düşünürken de birden fazla sebebi saymayı başka bir yazıya erteleyebiliriz ancak bir önceki verdiğim örnek de bunlardan birisi diyebiliriz sanırım. Diğer toplumsal sorunlarımız da ayrı bir yazı konusu.
Şimdi gelelim çilekeş, sabırlı, güzel özellikleri olan milletimizin gelecekten beklentilerine. Kısaca belirtmek gerekirse huzur, refah, düzen, adalet, bolluk ve bereket gibi örnekleri çoğaltılabilecek birden fazla olgu toplumun genelinin beklentisi değil mi?
Terörün, cinayetlerin, ekonomik bunalımı fırsata dönüştürenlerin, serbest piyasa ekonomisine ayak uydurup onlarca insanı zor durumda bırakmayan insanların olmadığı bir yaşam ortamı halkımız içindeki birçok insanın beklentisi değil mi?
Trafik canavarlarının, haramzadelerin, magandaların, şehvet uğruna insan canını, duyguları ve düşüncelerini hiçe sayanların. İnsanın iyiliğini düşünmeyen, insanı aldatan ve güleryüzle de aldatan, insana oyun kuran insanların olmadığı bir dünya birçokinsanın beklentisi değil mi?
İnsan pazarı kuran ve insanı sermaye haline getiren, insanı satan insanların olmadığı bir yaşam ortamı birçok insan için bir beklenti değil mi?
İnsanın namusuna göz diken insanların olmadığı bir yaşam ortamı, bir beklenti değil mi?
"Bırakın yapsınlar ve bırakın geçsinler" sloganıyla anılan bir sistem içerisinde insanı düşünmeyen, insanı harcayan, insan onurunu hiçe sayan, insana zarar veren ve ahlâk ile empati den haberi olmayan insanların var olduğu bir toplulukta insanı, insanın vicdanına bırakmak çok da doğru gelmiyor değil mi hepimize. Bu satırları yazan ise belirli bir ideolojiyi benimseyen birisi değil, insana değer veren, insanı düşünen bir insanlık inancını benimseyen insanın sözleridir.
Aynı zamanda haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır sözüne hak veren bir insan olduğunu söyleyebiliriz. Tabi bu durum da bu satırları yazanın insanî ve vicdani yönü.
Daha yaşanabilir bir dünya beklentisi ile iyilik ve doğruluk üzerine yaşayan herkese selam ve sevgilerimle.