Okumak ile başlayan bir hikayeydi benimkisi.
Bazen müzik eşliğinde geçen okumalarım ruhuma renk katar kitaplardaki karakterlerin benim şarkılarıma eşlik ettiğini hissederdim. Her kitap benim için hayal gücü gemisine binip uzaklara açılmaktı. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Mümtazıyla sokaklarda huzuru ve mutluluğu aradım. Yaşar Kemal’in Ağrı Dağı Efsanesinde Ahmet ile Gülbaharın aşkına mazhar oldum. Karakterler bazen ben olurdu, ben bazen onlardan biri olurdum. Zaman yolculuğu gibiydi kitaplarla aramdaki ilişki, yeri gelir İstanbul’u Fetheder yeri geldiğinde de bir tablonun içindeki figür olurdum. Bir sabah uyandığımda yatağımın köşesinde bir mektup vardı. Uzaklardan, hayallerimdeki huzursuz bir karakterden gelmişti bu mektup, içsel bir zamanın merkezinde düşlerimin gönlüme akmasıydı sanki? Kitapla tanışmadan önce peşimi bırakmayan sıkılmak kelimesi tarafından yazılmıştı. Sıkılmak, mektubu yatağımın baş ucuna bırakıp sessizce gönlümden ayrılmıştı. Mektup ’ta şunlar yazıyordu. Sen beni Necip Fazılın Şiileri ile, Dostoyevski’nin sihirli karakterleriyle aldattın! Bundan sonra seni görmek istemiyorum! Bu veda sahnesi yüreğimde yara yerine, çiçekler açtırmıştı. Yani bu durum işime gelmişti; zira bende sıkılmak kelimesinin bana karşı tutumlarından hiç hoşnut değildim. Onun yüzünden başım ağrıyordu. Bir gün bu baş ağrısı durumunu babama açtığım da babam bana kitap okumamı önerdi. “Okursan kafanda kurduğun olumsuz senaryolar son bulacaktır oğlum” diye belirtti. Çok küçükken sahaflara gidip kitaplar aldığımı hatırlıyorum; ancak romanlarla tanışmam babamın bu önemli tavsiyesi sonrası başladı. Ben hayallerim ile karşılıklı çay içmeyi kitaplar sayesinde öğrendim. Sıkılmak o günden sonra kapımı çalmadı. İnsan kendini keşfetmek için okumalı. İçimizde taşıdıklarımız her şeyin temelini oluşturmakta. Bugün dünyaya imza atmış bilim insanları, sanatçılar özünde kendini en iyi tanıyan insanlardır. Kendini en iyi bilen insan kendine ve topluma en faydalı olan insandır. Kendimize verebileceğimiz en güzel hediye kitaptır dostalar. Uçsuz bucaksız kırlarda özgürce koşmak istiyorsak kitap okumalıyız der yazar çınar…
By Yazar Çınar