DUA, GAZABA PARATÖNERDİR. 

Örneğimz- önderimiz Hz. Peygamber S.A.V.  “Ramazan ayında 4 şeye dikkat edin ve mümkün olduğu kadar yapmayı çoğaltınız. İki hasletten Allah C.C. razı olur. İki haslete de sizin çok çok ihtiyacınız çoktur, onlara müstağni kalamaz yapmamazlık edemezsiniz. Allahın  razı olduğu iki hasletten birincisi “Kelime i Şehadet”tir. Diğeri ise Yüce “Allah’a İstiğfar”da bulunmaktır. Müstağni kalamayacağınız asla yapmadan duramayacağınız diğer iki hasletten birincisi “Cenneti istemek” ve diğeri “Cehennemden Allah’a sığınmak” tır.” Buyurmuşlardır. 

Bu nebevi bilgiler ışığında bize düşen yapmamız gerekenin; “Ramazanı Şerifte bol bol kelime i tevhid -Lailahe illallah- ve kelime i şehadet – Eşhedü en-la ilahe illallah ve eş-hedü enne Muhammedün Resülüllah-  getirmek, istiğfarda bulunmak, cenneti istemek ve cehennemden Allah’a C.C. sığınmak” olduğunu yukarıdaki hadisi şeriften öğreniyoruz. 

 HADİS: “KAZAYI-BELAYI SADECE DUA GERİ ÇEVİRİR” 

Hadis i Şerif: 

“Dua ibadettir. Ve kulluğun özüdür. Allah’la (Celle celalühü) kul arasında kopmaz bir bağdır.” (Tirmizi, Dua) 

Mümin 60. Ayeti Kerime: 

“Dua edin icabet-kabul edeyim” 

Bakara Suresi 186. Ayet i Kerime: 

“Kullarım beni senden soracak olurlarsa, bilsinler ki Ben pek yakınım. Bana dua edenin duasına icabet-kabul ederim” mealindeki ayati kerime ve hadisi şeriflerin her birisi bir dua çağrısı yakarmaya kulluğa çağrıdır elhamdülillah. Bizleri uyarıyorlar teşvik ediyorlar ilahi hitaplar. Ve devam ediyor: 

Furkan Suresi 77. Ayeti Kerime: 

“Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var – kul ma ye’beuuu biküm lev la du’aukum- 

İlahi Rahmetin, Rahmanın Yed -i Kudretinin (kudret elinin) üzerimizde dolaşması da yakarışlarımız ve ihlaslı dualarımız sayesindedir elhamdülillah. Nasıl şimşek çaktığında paratöner tehlikeyi önlüyorsa ilahi öfke ve gazaba karşı yegane paratönerimiz yapıp edeceğimiz dualarımızdır. 

Sahabi İbn i Ömer -Radıyallahu anh- Tirmizi kitaabının “Daavat” babında rivayet ediyor: 

“Resulullah (S.A.V.) “Kime dua kapısı açılmışsa ona rahmet kapıları açılmış demektir. Allah’tan istenen dünyevi şeylerden Allahın C.C. en sevdiği “afiyet”tir. Dua, inen ve henüz inmeyen her çeşit musibet -felaket- için faydalıdır. Kazayı sadece dua geri çevirir. Öyle ise sizlere dua etmek düşer” kişiye dua kapısının açılması çokça dua etmeye muvaffak kılınması demektir Ne mutlu ağzı dualılara. Öyle Allah dostlarıyla bir araya gelmeli sık sık. 

İlahi rızanın, Allahın C.C. kullarından memnun olmasının, razı olmasının şifresidir dua. Cennetin anahtarıdır. O dua Allahla kul arasındaki münasebetin tam odak noktasındadır. Bize kul olarak bakan yönüyle dua,  merhamet “İstemek/ dilenmek” tir. Acizane biz kullar, maddi- manevi ihtiyaçlarımızı Rabbimizden isteriz kulluğun zaruri icabı. Gerisini rabbül alemiyn kendisi bilir, onun takdirine kalmıştır. Bize düşen af- mağfireti kesintisiz talep etmek, ümitsizliğe kapılmadan kapısında durmak. 

HAYAT VE HAYAT ÖTESİNİN OLMAZSA OLMAZIDIR ! 

Bireysel/Toplumsal hayatımızda kısaca günlük yaşamımızda, dua yalnız/sadece 5 vakit namazın veya ilaveten belli bir kısım ibadetlerin sonuna sıkıştırılarak küçültülmekte, hayatımızdaki kapsadığı alan daraltılmakta, küçültülmektedir. Dua üssül esasında bu hayatın ve hayat ötesinin, ahiretin en olmasa olmaz lazımı mutlakıdır. Hayatı duasız düşünmek imkansız değil mi? Mümkün değil katiyetle. 

Alimlerimiz; “Resulullah S.A.V., dualarını hayatının içine paylaştırmıştı. Dua, O’ nun mübarek dudaklarından eksik olmayan virdi, gönlünde tutup duran ah u efganıydı. O (s.a.v.) bir an dahi duasız olmamıştı. O (s.a.v.) ibadet şuurunun ve dua burcunun zirvesindeydi” diyerek efendimizin duaya verdiği ehemmiyeti nazara veriyorlar, anlayacağımız şekilde anlatıyorlar. Kendilerinden Allah C.C. razı olsun. 

Şurasını unutmamalı:  

Hz. Resulullah S.A.V., cihanı fethedecek İslam ordularını başka memleketlere sevk ederken hep yapılması gerekenleri yapmış, sebeplere yapışmıştır. Ama asıl yapılması gerekeni de yapmış duayı asla ihmal etmemiştir. Gece gündüz ağlama, inleme, yalvarma dolu bir hayat görmek isteyen insanlığın- kainatın efendisinin hayatına baksın. O mübareğin bizler gibi tekdüze bir hayatı ve yaşamı olmamıştır asla. O’ nun her anı, her dakikası kulluğundan ayrı bir çaba- çırpınış taşıyordu ve gecesi gündüzü dopdolu nur-hayır- bereket doluydu yaşadığı hayatı. 

Özellikle mübarek Ramazan ayı gibi -kendi beyanlarıdır- “Mübarek bir mevsim” e ulaşınca kullukta daha derinleşiyor, evrad ü ezkarına bir başka yönelişle odaklanıyordu. O’nun her zaman içinde bulunulan ortamın haline uygun olarak okuduğu duaları olduğu gibi Ramazana ait hususi duaları, tesbih ve takdisleri, hamd ve özel şükürleri de vardı. 

DUASI GERİ ÇEVRİLMEYENLER 

Kütübü Sitteden Tirmizi de şöyle buyurulur: 

“3 kimse vardır ki, onların duası geri çevrilmez:“İftar edinceye kadar oruçlunun duası, adalet üzere bulunan idarecinin duası, haksızlığa uğrayan mazlumun duasıdır ki o dua bulutların üstüne yükselir, semanın kapıları açılır ve Allah -celle celalühü- şöyle nida eder; “İzzetime and olsun ki sana yardım edeceğim. 

Hz. Peygamber S.A.V. topluluk içinde  beraber iftar ettiği zaman şöyle dua ederdi: 

“Allahım senin rızan için oruç tuttuk ve rızkınla iftar  ettik. Bizden orucumuzu kabul et. Muhakkak sen her şeyi işitensin, bilensin.” -Darekutni, Sünen hadis kitabından- 

Kabul ve makbul oruçlar mutlu iftarlar ve kabule karin dualar niyazıyla. Yazmaya devam edeceğiz inşallah.