KÜTÜPHANE HAFTASI OKUMAK ÜZERİNE

Bilgi düşünceyi düşünce duyguyu ve davranışları etkiliyor.
Sokrates Hiç kimsenin kötülük yapmayacağını insanlarda ki ahlaki kusurun bilgisizlerden kaynaklandığını. Bilgi insanın en iyi sermeyesi bilgisiz insan kuru bir ağaç meyvesiz bir dal susuz bir çeşme gibidir. Akıl bilgi sermayesidir bu kavram paradan daha değerlidir okuyan kazanır kitap en gerçek dosttur. Büyüklerin düşüncelerini öğrenmek için onlara ulaşamayız fakat hayatlarını düşüncelerini kitaplarını okumak kendilerine ulaşamayacağımız insanları kitaplarını okuyarak onlara ulaşırız. Kitaplar öğretmendir kitap insanların en iyi dostudur kendinizi bir odaya kapatın konuşacak arkadaş arayacaksınız yine en iyi arkadaş kitaplardır okumayan insanlar onun tadını almayanlardır bunlar yalnız yaşayan insanlardır. Şiir sevgi gibidir ben şiirleri ve öyküleri, hikâyeleri okurken bunların benim için yazıldığına inanırım kendimi o kahramanlardan sanırım aşk, vatan, harp şiirleri ve bütün metinlerden çok etkilenirim sanki şiirin kahramanı benim olduğumu düşünürüm. Dinimizde Kuran-ı Kerim’in oku ve kalem suresinin okuyup yazmanın ne kadar önemli olduğunu belirtmekte Hz. Ali bana bir harf öğretenin kölesi olurum ilim için Çin’e giderim dediğini.
Cemal Süreyya “Okumayan adama oy vermeyeceksin.”
Turgut Uyar “Bilmeyen doktora muayene olmayacaksın.”
Fenerci Lorca “Bir dizisi ile seni karşılamayan berberin koltuğuna oturmayacaksın Seferi’sin şiirini okumamış bir manavdan roka da almayacaksın.”
Aziz Nesin “Bir iki kitabını okumamış hâkimin adaletine güvenmeyeceksin.”
Can Yücel “En az üç kitabını okumamış polise kimliğini göstermeyeceksin.”
Victor Hugo “Kitaplar soğuk ama güvenilir dostlardır. İnsanlar ne icat ederse etsin değişmeyeceklerdir.”
Kitap düşünce yaratma aracı olup insanın anlamaya yaratmaya sevgiye barışa paylaşmaya götüren yollardandır. Yorumlama gücünü ve düşünceyi değiştirir. Kitap okuyan insan özlemleri, düşleri, deneyimlerini, öğrendiklerini, bilgilerini toplumla bölüşmeyi insan olma bilinci ile gereğini yapar.
Ben bir hatıramı anlatmadan geçemeyeceğim 1962-1963 ders yılında İlçemiz Kara höyük köyünde vekil öğretmen görevi yaptığımda köyün okuryazar olmayan insanlarına gayri resmi gece mektebi açtım onlara Karacaoğlan, Kerem ile Aslı, Âşık Seyranı, Köroğlu destanları ile Hz. Ali’nin cenklerini Arzu İle Kanber Ferhat ile Şirin Leyla İle Mecnun Tahir ile Zühre hikâyelerini okumaya ve anlatmaya başlayınca yirmi kişiye yakın insanı okula çektim bu insanlar okula iyice alıştıktan sonra alfabeye geçtim onlara da bir okuma hevesi başlattım. Bir baktım ki ceplerinde Karacaoğlan’ın Kerem İle Aslı’nın halk âşıklarının kitaplarını ve destanlarını gördüm. Bu insanlara okuma sevgisini aşıladığımı düşünüyorum.

ETİKETLER: