Bakın halkın tepkisi çok önemli..Yok saymak olası bile değil..
“Boş tencere hükümet düşürür.”
Kimin sözü bu?
Rahmetli olmuş efendilerimizden birinin, her nasılsa ağzından kaçırdığı ifade.
Bütün gönül isyanlarının, sandık protestolarının temelinde yatan tek şey var..
Tek vazgeçilmesi mümkün olmayan gerçek.
Nasıl daha fazla parasal açıdan rahat olabilirim.
Mutfak nasıl daha fazla çeşitlenebilir ?
Çarşı- Pazar,markette nasıl ağa gibi dolaşabilirim.
Nasıl kötü günler için az da olsa birikim yapabilirim.
Yalan mı?
Geçin enflasyon düşmelerini , ithalat-ihracat büyümelerini , ekonomi seyrini.
Geçin bilmem kaçıncı havaalanlarını, uzay yolculuklarını, bir türlü halka yansımayan şu kadar petrol, bu kadar gaz müjdelerini.
Varoşlarda en pahalı kürkler içinde seçim propagandası yapmak.
Lüks otomobiller içinde sağa sola yandan çarklı bakışlar atarak cadde cadde boy göstermek.
Yoksul bir ortamda , fabrikanızın , o yıl bilmem ne kadar kar elde ettiğinden , arabanızı bilmem hangi modelle değiştireceğinizden söz etmeniz ,
Avrupa’da eğitim gören çocuklarınız için yaptığınız harcamalardan şikayet etmeniz…
Bana ne!
Tuhaf mı oldu?
Bu ülke insanına züğürt tesellisi vermekle onların kalplerini fethetmeye çalışmak çadırdakileri bile güldürmeye yeter..
Kargaların bile göbeğini hoplatmaya yeter..
Gencecik insanlar , kredi kartlarından dolayı hayatlarına son veriyorlarsa , bu onların psikopat oldukları anlamına gelmez..
Eğer en izbe yerlerde gencecik bedenler,bozuk para gibi harcanıyorsa , bu onların ar-namus , ahlak kavramlarını bilmiyorlar anlamına gelmez.
Cinnet sonucu, çok sevdiği karısına, o gözbebeği çocuğuna kıyan adam , önceleri böyle değildi..
Hiç kimsenin beş kalp damarı birden tıkalı değildi önceleri..
Kimse hastane köşelerinde en ucuz şekilde tedavi olma meraklısı değil..
Parayı ver, düdüğü çal.
Özel hastanelerde gömleğine kadar soyulma kurbanı değil.
Emekli olup, bedava tuvalet aramak zavallısı değil.
Bu memleketin gerçek sahiplerinin düşündüğü tek şey var gerçek olan..
Kabul edilsin ya da edilmesin..
Reddetmek , deve kuşu gibi başı kuma gömmekten farklı bir şey değil..
Bu hiç kimsenin kaderi de değil.
Alın yazısı da..
Bu tabloyu bu ülkenin gerçek sahipleri çizmedi.
Tek bir şey var..
Vatan , Millet , Sakarya “ söylemlerine , “ Sabır , Tevekkül , Şükür “ telkinlerine gönül vermek..
Ağaların , beylerin ve efendilerin yemesinden kendi doymak..
Biat etmek.
Bisiklet bile alacak gücü olmadığı halde yerli malı herkes onu kullanmalı safsatı ile otomobil üretiminden sevindirik olmak
Var mı böyle bir şey ? var..
Burası benim ülkem..
“ Bir garip ölmüş diyeler
Üç günden sonra duyalar “ İşte bütün mesele bu.
Görmemeye çalışmak , sorunları çözmüyor..
Birileri bir gün geliyor ve neyin ne olduğunu hatırlatabiliyor..Zile ya da düğmeye basabiliyor..
Seksen öncesinde olduğu gibi..
Her dönem fırtınadan önce sessizlik olabileceği , ansızın bilinmeyen yerlerde yanardağların faaliyete geçebileceği gibi..