Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek, sormamak ve merak etmemek ayıp; Ne demek?
Bir insanın her şeyi bilmemesi kusur ve hata olarak görülmemelidir. Teknolojinin ve bilgiye ulaşmanın bu kadar kolay olduğu dünyamızdanbigane kalmak, sorup öğrenmeden ukalalık yapmak insan olma vasfına kusur olarak yazılacaktır.
Bir kamu yöneticisi ne kadar bilgili olursa olsun, ne kadar donanımlı olursa olsun, ekibindeki o konunun uzmanlarına mutlaka sormalı, ülke için artı ve eksilerinin çok iyi değerlendirildikten sonra hayata geçirilmesi öncelikli olmalıdır.
Maalesef bilmediği halde öğrenmeyen ve bilenlere de saygı duymayanlar yüzünden sürekli geri geri gidiyoruz.
Gerçek bilgiye sahip donanımlı insanlar daha fikirlerini beyan etmeden sözleri kesiliyor ve dışlanıyorlar.
Öğrenme gayretine sahip olmayan tembelleri, okumaya ve öğrenmeye davet ediyorum, benim gibi olmayın.
Bu arada bildiğimi zannettiğim bir konuyu bilmediğimi öğrendim.
Azda olsa bende de öğrenme, araştırma ve birazcık okuma merakı olduğunu biliyordum, fakat bilmediğimin ve gözümden kaçtığının farkına vardım.
Seçimle veya atama yolu ile kamuda görevlendirilen yöneticiler, ülkeye ve insanlara hizmet etmekle, birlikte ihtiyaçlara göre ve bütçesine göre yatırım yapmak zorundalar.
Vergilerimiz ve kamu kaynaklarının harcanması ile gerçekleştirilen eserler ülkenin öz malı olarak kalır.
Görev süresi biten veya tekrar seçilemeyen yöneticiler, bu eser benim dönemimde ve ben görevdeyken yapıldı diyerek o eseri sahiplenemez, yani kimsenin malı olamaz veya kimse kimseye mesaj vererek malınıza sahip çıkın diyemez ve dememelidir.
Sayın Cumhurbaşkanımız, Ankara’dan video konferans yöntemiyle, Arnavutköy-İstanbul Havalimanı Metro hattını açtı. “Şu anki Belediye Başkanı bunu da sahiplenir.
Bunu sahiplenmemesi için iyi anlatmak lazım. Murat, malınıza sahip çıkın sahip çıkmazsanız bu adamlar sahip çıkar” dedi. Ülkemizin hangi köşesinde olursa olsun, tüm yatırımlar 85 milyon insanımızın olacağını, Cumhuriyet tarihinden bu güne kadar tüm siyasetçilerin hizmet süreleri bitince yaptıkları eserleri (birçoğu yabancılara satılmış olmasına rağmen) bırakarak ceketlerini alıp gittiler.
Cumhuriyetin ilk yıllarında, büyük Atatürk ve arkadaşlarının yoktan var ettiği Vatan’da kurulan fabrika ve tesisler saymakla bitmez, fakat hiç birisi bu benim malım diye sahip çıkmadıkları gibi kendi öz varlıklarını da bu ülkeye bağışlayarak terki dünya ettiler.
Yapılan planlar doğrultusunda fazla uzun sürmeyen bir sürede tüm çalışmalar meyvelerini vermeye başladı ve ülkenin dört bir yanını kaplayan uygun koşullu bölgelerde teker teker fabrika kurma adımları atıldı ve o günün yokluğunda ileriye matuf hazineyi borçlandırmadan ve bazılarına imtiyaz sunulmadan yapılan fabrikalar, son 20 yılda satılarak heba edildi.
Son olarak söylemek isterim ki öğrenmenin yaşı yok ve öğrenmemek ayıp.
“Öğrendiklerimle şımarmak yerine bilmediklerimle nedamet duyuyorum.” Faruk Ergan