Kesinlikle olamaz, bu kadar da olmaz ki, bunu yapanlar insan olamaz, kamu ve kul hakkı yenilemez, eğitimi ile yetiştiğim ve kendime destur edindiğim gayri insani uygulamaları duyduğumda şaşırmıyorum artık demiştim. Bizde asla olmayan fakat Ecnebi Ülke yöneticilerinin yaşam biçimini okudukça ve gördükçe şaşırdığımı itiraf etmeliyim.
İKİ TREN ÇARPIŞTI BAKAN İSTİFA ETTİ. Olacak iş mi? Yunanistan’daki kazada 40 kişi öldü. Ulaştırma Bakanı olay yerinde “Kurbanlara saygım gereği görevi bırakıyorum dedi.” Küçük olaylar karşısında koşuyorlar istifaya, ben bu işi yapamam, bu görevde kalmam etik olmaz veya benim eğitim durumum ve bilgi donanımım yetersiz diyorlar. Nasıl bir insanlık bu? Görgüsüzler, iş bulmuşlar en ufak bir vaka da basıyorlar istifayı.
“NOT FOR SALE” Para ile satılamaz. Pakistan, deprem bölgesine koştu, insani yardım ve çadır desteğinde bulundu. Dört tane çadır kurdun diye yukarıdaki bu ikazı neden yapıyorsun kardeşim? Bu tür büyük olaylar karşısında biz parayı düşünen, gelen yardımları paraya çeviren, yapılması zaruri olan insani yardımları bir başkası kanalı ile giderleri ve maliyeti bahane ederek para derdine mi düştüğümüzü sanıyorsunuz? Kızılay, medarı iftiharımız küçük bir hata yaptı, çadırı para ile sattı diye, 70 bin kurban parası toplayarak 50 bin adet kesip geriye kalan 20 bin adet kurban parasını yandaş derneklere transfer etmesi de sadece bağışçıları ilgilendirir, ayrıca kurban konusunda yine çok hassasız. Bu uyarınızı cidden yakıştıramadım ve şaşırdım kardeş Ülke. Allah ülkemize bir daha böyle acılar vermesin ama bundan sonraki yapacağınız yardımlarda daha ciddi olmanızı ve hassasiyet göstermenizi dilerim. Biz alıngan Milletiz ona göre.
HARAKİRİ. Japonlar esir düştükleri zaman hiç düşünmeden harakiri yaparlarmış, herhangi bir dini inançları olmadığı halde ahlaki değerleri zirveye çıkmış dünyada tek millet olarak görülmektedirler. Eğitim, kültür ve vicdani bakımdan çok iyi yetişmiş Japon halkı, uhdesine verilmiş bir işin veya sorumluğunu üstlendiği bir görevin gecikmesi ve zamanında yetişmemesi durumunda istifa etmek ile kalmaz aynı zamanda harakiri yaparak hayatlarına da son verirler. Kendilerine göre hata yaptıkları bir işte sorumluluk duyguları çok yüksek olduğu için, istifa etmemek gibi bir lükslerinin olmadığını özümsemişler. Doğal afet olduğu zaman hiçbir Japon mağazaları yağmalamıyor, boşalan evleri soymuyor, stok yapmıyor. Markette iki ürün kaldığı zaman her ikisini de almıyor, diğerini de bir başkası alsın diyor. Devletten aldığı yardımları stoklayıp ihtiyacı olanlara fahiş fiyata satmıyorlar. Kısacası burada sayamadığım kadar çok olan Japon halkının üstün meziyetlerini okudukça ve kendimle mukayese yaptıkça şaşırdığımı, aynı zamanda gıpta ile baktığımı özenerek itiraf etmeliyim. 1977 Yılının Kasım ayında başladığım iş yerimi hala terk edemedim. Yapıştığı koltuktan, lüks makam aracından, onlarca korumadan ve şaşalı yaşamdan, neden vazgeçsinler ki? Benimkide işgüzarlık ve ukalalık birader.
“Başarılı olmak için değil, değerli olmak için çabala.” Albert Einstein