"Eylül'dü...
Okullar bile açıldı,
ben sana açılamadım...!" diyor Cemal Süreya...
Eylül ayı geldi.
Hali ile de bir başka boyuta taşınıyor insan hayatı.
Çeşitlemelerle gideceğiz bugün.
Biraz oradan....
Biraz Buradan...
Biraz da şuradan...
Alpay'ın meşhur şarkısı "Eylül'de Gel" ile geçen gençliğimiz...
Beklenenin gelmeyişi, gidenin uğurlanamayışı gibi karma karışık duygular silsilesi ile geçen ömürler…
HERKESİN ALGISI FARKLI…
Eylül ayı ile ilgili, ya da bir başka ifade ile Sonbahar mevsimine dair algılar ya da içinde bulunulan koşullar gereği bakış açıları farklı doğal olarak.
Mesela…
Bekarlar için Eylül;
Yağmur, Kahve, Cafe, Sevgiliye romantik mesaj, Aşk ifadelerini içeriyor.
Evliler için mi?
Doğalgaz faturası, kışlık bakliyat, turşular, tarhanalar, kışlık kıyafet hazırlığı, çocukların okul hazırlığı, örgü, yeni diziler, bol kitap okumacalar, Çay-çekirdek ikilisi ve meyve-çerez ile gelen uzun akşamlar…
Yaşanmamış, yaşanamamış aşkların-sevdaların hüzünlü hikayelerin tasviridir Eylül ayı…
Kimselere söyleyemediğin, senin senle yaşayan sevdanın adıdır Eylül…
Bitmek tükenmek bilmeyen bir bekleyişin, umudun, yenilenmesidir Eylül…
HER MEVSİM BİR BAŞKA GÜZEL…
Hiç kuşku yok ki her mevsim bir başka güzel.
Ancak şu da unutulmamalıdır ki;
Diğerleri mevsim, Sonbahar ise sanattır…
Yüce yaratıcının ilkbahar aylarında tomurcuklandırdığı her şeyin finalidir hazan mevsimi.
Hasat edilir.
Berekettir…
Kış için hazırlıktır…
Yaprakların ahenkle dans ederek yerlere düşüşü bir anlamda insan hayatının da nasıl elimizden kayıp gittiğinin bir başka yorumudur.
Bir başka öngörü ile de veda aylarıdır.
Belki de ölüme en çok yakışan aydır Eylül-Ekim ve de Kasım ayları…
“Dönülmez akşamın ufkudur” belki de Eylül ve devamı…
EYLÜL’DE GEL…
Gençler, her daim genç olanlar.
Dinleyin ve Eylül’ün tadını çıkartın…
Madem Alpay ile başladık onun meşhur şarkısı ile bitirelim… Bestecileri: Fecri Ebcioglu / Marc Aryan
Tatil geldiği zaman
Ağlarım ben inan
Gidiyorsun işte
Arkana bakmadan
Nasıl geçer bu yaz
Ne olur bana yaz
Sen, sen, sen
Sen bir ömre bedel
Yok, yok, yok
Gitme, gitme gel
Eylül'de gel
Eylül'de gel
Eylül'de gel
Okul yolu sensiz
Ölüm kadar sessiz
Geçtim o yoldan dün
İçim doldu hüzün
Yapraklar solarken
Adını anarken
Bekletme ne olur
Gelmek zamanı gel
Yok, yok, yok
Gitme, gitme gel
Eylül'de gel
Eylül'de gel
Eylül'de gel
Eylül'de gel
Eylül'de okul yoluna
Konuşmadan yürüyelim
Gireyim koluna
Görenler dönmüş
Hem de mutlu diyecekler
Ağaçlar sevinçten başımıza
Konfet gibi yaprak dökülecekler
Yaprak dökecekler
Yaprak dökecekler