RAHMET GÜNÜ
/Ahmet Kutsi Tecer/
56. Ölüm Yıldönümü
^^^^^^^^^^^^^^^^^
Ali Rıza Navruz
÷÷
Tarih 4 Eylül 1901’i gösteriyordu doğduğunda. Asıl adı Ahmet Kudsi idi. “Kudsi” daha sonraları Kutsi şeklini almıştır. Bu isim bilindiği gibi doğduğu yer olan Kudüs’ten dolayı verilmiştir. 23 Temmuz 1967 tarihi şairimizin ölüm tarihidir. Bu nedenle hakkında kısa bir bilgi sunarak rahmet dilemeyi uygun buldum. Umarım sizler de rahmetle anarsınız.
Aslında kendi varlığımız olan bu gibi değerlerimizi tanımak/tanıtmak ve bunlardan yolumuza ışık tutmalarını sağlamak ta ilkokul yıllarında yapılması gereken görevlerimiz olması lazım ama... Yine de bu gibi tarihlerde mutlaka tanıtılması gerekiyor.
Ahmet Kutsi Tecer özellikle halk bilim, derlemeler yani folklor alanında çalışmıştır. Bu bakımdan şiirleri de hece iledir. Edebiyat dünyamızda Milli Edebiyat Anlayışını sürdüren şairler arasında yer almaktadır. Beş Hececiler’ den sonra, bu vezne yeni ses ve söyleyiş imkânları getirmiş olan Necip Fazıl Kısakürek, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Ahmet Muhip Dıranas kuşağından da diyebiliriz.
Şairimizin beş parmağında beş hüner desem mübalağa etmiş sayılmam elbette. Şair mi? Şair… Oyun yazarı mı? Elbette… Siyasetçi, öğretmen, araştırmacı mı? Alasından… Ayrıca koruyucu, kollayıcı tarafları da vardır. Halk şairleri koruma Derneğinin de kurucusudur. Devlet okullarına Halk sanatçılarının girmesi de onun sayesinde olmuştur. Günlük hayat, Anadolu gerçekleri, yurt manzaraları şiirlerinin
konusunu teşkil etmiştir..
Babasının memleketi Erzincan’daki Kemaliye köyü olunca, şairimiz oraya gitmese de, gelmese de "Orda Bir Köy Var Uzakta" isimli o meşhur şiirini bu Kemaliye köyü için yazmıştır. Ayrıca "Nerdesin" isimli şiiri de bekleyenler ve özleyenlerin dillerinde ve gönüllerdedir:
NERDESİN
**
Geceleyin bir ses böler uykumu,
İçim ürpermeyle dolar:-Nerdesin?
Arıyorum yıllar var ki ben onu,
Âşıkıyım beni çağran bu sesin.
Gün olur sürüyüp beni derbeder,
Bu ses rüzgârlara karışır gider.
Gün olur peşimden yürür beraber,
Ansızın haykırır bana:-Nerdesin?
Bütün sevgileri atıp içimden,
Varlığımı yalnız ona verdim ben.
Elverir ki bir gün bana, derinden,
Ta derinden, bir gün bana "Gel" desin.
---
Şairimizin bütün şiirleri 2002 yılında (ölümünden sonra) Kültür bakanlığı tarafından yayınlanmıştır. Hece şiirimizi daha da modernleştirme çabasında olmuş şairimizi ölüm yıl dönümünde rahmetle anıyorum…