MELÂLİN SESİ
^^
Ben yılkıdan kopmuş deli bir tayım,
Bana kement atmak kimin haddine.
Gecelere doğan dolun bir ayım,
Bazen de yokumdur elin nesine.
Gel arama beni, hem köşe bucak;
Bulsaydım kalırdım sıcacık kucak.
Aramıza dağlar girdi neyleyim,
Nevruz ateşiyle eritemem ben.
Eflâtun rengimle türkü söyleyim,
Gecenin şavkında, derin dinle sen.
Gözyaşların olsa da bir şelâle;
Ruhun dost olmasın, ey yâr melâle.
Bastırdı moruma Eylül sarısı,
Ninem derdi; fireze bas kar'a bas.
Demeyim mi, geçti ömrüm yarısı;
Tutulur mu sanki benim için yas.
Yeri geldi , 'bizim Yunus' bilindim;
Geldi yeri dilim dilim dilindim.
Çeker beni bahtım dipsiz vadiye,
Uzatsam da elim, bulunmaz tutan.
Umut bile ekemedim âtiye,
Benim işte bak gör ufuktan batan.
Gönlüm alınmadı 'şairim' diye;
İstenseydi vermez miydim hediye.
Şimdi bir öksüzüm, ve hem de yetim,
Sevdim hoşlukları boşluk içinde.
Mahmuzlasam bile tökezler atım,
Ters akıyor, nehirler bak içimde.
Ben bir Karayel'i hissettim gayrı,
Düşlerim kötürüm, yüreğim sayrı
^^
Ali Rıza Navruz
# Melâlin Sesi
Meraklısına notum:
Zilin sesi, pardon Melâlimin sesi duyuldu mu tarafınızdan bilmem.
Ben sesini açtım bu akşam gördüğünüz gibi.
Açıkçası şudur dostlar; Şiir türünde 12. Kitabım bu gün avuçlarıma düştü gördüğünüz gibi.
"Elime aldım, sıcacıktı. Sanki yüreği avuçlarımdaydı"
Şimdi biliyorum dost bildiklerim hayırlı olsun, okuru bol olsun" temennisinde bulunacaklar.
'Hayırlı olsun'a eyvallah da 'okuru bol olsun' sözü kuru lâf bence. Bence şöyle söylenmeli dostlar: "Okuru ben olayım.." Evet önce siz olun sonrası Allah kerim...