Kaygılar Özümde Diken
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Öyle süzgün bakma yeter,
Yeterince üzdün zaten.
Gözyaşım bu, teker teker;
Süzülüp özümden gelen.
Çıkmaz sokak oldu yönüm,
Yeşil umut mora kaydı.
Paylaşılan yarım yarım;
Geceme sığmayan aydı.
/Avara hû/ dilde türkü,
Kör kuyunun Yusuf’uyken.
Yazılsın şânıma öykü,
Kaldığım dip, zindan iken.
Sır kalmadı aynada bak,
Elâleme olduk rezil.
Yaktın amma, bir daha yak;
Küllerimi eyle azil.
Şimdi artık gözde perde,
Bulandı ab-ı zülâlim.
Olsaydın ya derman derde,
Adı dildâr olan zâlim.
Bir daha dönmek mi sana,
Tövbeler tövbesi hem de
Hasretini kana kana,
Yudumlarım yüreğimde.
Sebebi sen, mağduru ben
Bu vedânın işte gülüm.
Kaygılar özümde diken,
Gelsin ister gelsin ölüm.
**
Ali Rıza Navruz/ DELİBAN