GÖZLERİN
Cemre diye ömrüme, düştü erman gözlerin,
Rüzgârsız çalı rengi, bil ki cihan gözlerin.
Deryalara açılsam, yelkensiz gemim ile;
Dalgadan korur beni, senin liman gözlerin.
Sevgiler yoğururken, dedim mi hiç sana ben:
Dertlere dûçar etti, derde dermân gözlerin.
Yaşarken şükürlerin doyumsuz hazlarını;
Sevgime şâhidimdir, senin gümân gözlerin.
Katmerli karanfile saldım yanaktan damla,
İrisinde yıllarca, kalınan han gözlerin.
Senle düştü yüreğe, bir ilkbahar yağmuru;
Sükûtumun hâlini, bildi ferman gözlerin.
Bundan gerû bakarsam, bir yosun rengi göze;
Etsin beni meydanda, hem de talan gözlerin.
*
Ali Rıza Navruz