A C I S O S...
---
Ali Rıza Navruz
Bu çiçeği gerçekten çok severim ben! 'Nedense' demiyorum, çünkü sevdiren birisi vardı bana kasımpatıyı. Ben ona 'Aydede' derdim, O bana 'Çakır'… Özellikle sonbahar döneminde onun masası üzerindeki vazoda hep bu çiçek bulunurdu. Her iki günde bir mutlaka değiştirirdi yenisi ile. Hemen her renginin karışımı bu vazoda salonu süslerdi. Sohbetimiz sırasında bana derdi ki: "bak Çakır, bu çiçek benim gibi acı sosludur. Kokla bir bak mutlaka sen de hissedebilirsin." Hissetmemek mümkün mü kokladığımda, hissetmemek mümkün mü 'belki'sinin dizelerinde:
"Ey Doğan! İçini yakmış belası
Gözünde gözünün tüter elası
Bilinmez gönlünün bu macerası
Gün gelir sazlarda çalınır belki."
Çiçekçilerin semtinden her geçişimde bu mevsim, rengarenk kasımpatıları görünce içim cııııız eder birden. 'Acı sos' gelir aklıma. Yadıma 'Aydede'm düşer birden ve onun hüzünlü sesi burkar yüreğimi: "Kim sardı bu şairliği başıma kim/ Kimdir rüyalarımın canına okuyan?" Sonrasında mı? Sonrasında ise Crisan'ın bu çiçeğe iliştirdiği aşk namesi; "Crisan seni seviyor…"