GÖYƏRİK TEKLİYİ
----------------
Sanıram mənə küsüp, tepemdeki bu bulud.
Deyir ki; ürəyində deyiləm mən, min umud
Nə var isə heybəndə, adı mücərrəd, somud
Durma çıxar, tez eyle,at o gızgın dərinlərə;
Dönməz heç sənə geri, çox dərindir o dərə.
Çölün adı Mecnunsa, Leyla hicran duyğusu.
Bak səbəbsiz bağlandı, Pandoranın qutusu.
Çılgın bir şəlaləyə, necə derim; zəm-zəm su,
Desəm, çəkilir mi ki çağlaması inləre
Tut əlimdən ey bulud, çək məni serinlere...
Qarışqa qərarınca, menden göçer mi yüküm?
Dağıldı misralarım, indi mənası; kəm-küm.
Soruşmayın, o tayı, odlu harmana sürdüm.
Gayıtsa geri əgər, sal getsin sabahlara,
Goymen çarəsiz qalım nəhəng, uca ahlara
Ərşə tohundu bulud, umarsız salam tüşdü.
Şakıyan dillərindən bir incə kəlam tüşdü.
Dedim halimi yazam, əlimdən qələm tüşdü.
Galsın mı ülfətimiz indi arsız kinlərə,
Kəs/sən cəza nə yazar; tikeye, yekünlere.
Bu bir şeir deyil, göy ərik yalnızlığı.
Bir gölün dib kənarı, qərib durna sazlığı.
Mənə, Hanlı Ebemden miras qalan üzlüğü
İçindəki dərdimlə verilsin fırınlara;
Yarımça xam qalmayım həlli yok sorunlara
Ey saçları dagılmış, gözləri damla kölgəm!
Nə söyləsən haqlısan, hətta desen ki; sərsəm.
Sözümü gaytararah, özümü sənə sürsem,
Hesabsız hesablarım, dəyər mi burunlara?
Qulağımı dıxadım, vurun ha vurunlara ...
Şiir: Ali Rıza Navruz
Şiirin Orijinal Adı: Mor Erik Yalnızlığı
Azeri Türkçesine çeviren: Betül Övünç