Değerli okurlarım…
Dünkü “HUKUK BAL İLE SIVANMAZ” başlıklı yazımda atlamış olduğum bir konuyu da burada belirterek esas konuya gireceğim.
Hani Sordular da, o da cevap verdi…
“YSK, seçimleri BAAL GİBİ erteleyebilir…” dedi ya…
Ben de Anayasa 78 ve Anayasa 79’uncu maddeleri gereğince seçimlerin ertelenmesinin şartını ve YSK’nın seçim erteleme gibi bir yetkisi olmadığını yazmıştım.
Yine Anayasa 79’unca maddeden de anlaşılacağı üzere, YSK’ya seçimlerin başlamasından bitimine kadar görev vermiştir. Henüz başlamayan bir seçim hakkında karar verme görevi ve yetkisi de yoktur.
Buna göre hangi hukuk kuralına dayanarak bu gibi ortalığı karıştıracak ifadeler ortaya atılmaktadır, düşünmek gerekir…
XXX
Gelelim bugünün konusuna…
Yine bir aklıevvel, daha doğrusu aklı başka yerde olan meczup diyeceğim ben ona, Diyanet’e sormuş, demiş ki; “Evlatlık ile evlilik olur mu?”
O da cevap vermiş, daha doğrusu “Fetva” niteliğinde cevap vermiş.
Bildiğiniz gibi “Fetva” bir olay hakkında değişmez din kuralı, yani Nas ile hüküm kurmaktır.
Demiş ki; “Dinimizde kimsesiz çocukların bakım ve gözetilmesi tavsiye edilmiş olmakla birlikte hukuki bir takım sonuçlar doğuran bir evlatlık müessesi kabul edilmiş değildir. Buna göre, evlat edinenle evlatlık arasındaki bu ilişki sebebiyle bir evlenme engeli doğmadığı gibi, evlatlığın kendi öz anne babasının yerine, evlat edinenlerin nesebine kaydedilmesi de caiz değildir."
İlahiyatçı Ayşe Sucu, bu konuda şöyle bir ifadede bulunuyor ki, ben de aynı düşüncede olarak kalıbımı basarım.
“Bir konuda geçmiş ulema ittifak etmiş olabilir. (icma)
Ancak o konunun toplumsal vicdanda bugün bir karşılığı yok ise topluma sunulması yanlıştır, hatta gayri ahlakidir.
Diyanet bu espriyi gözden kaçırmamalı; "evlatlıkla evlilik" ifadesi bile çirkin.”
XXX
Daha yakın bir geçmişte çocuk yaştaki biri ile evlenme konusunda ülke çalkalandı.
Küçük yaştaki bir çocuğun, kız veya erkek olması önemli değil ama özellikle kız çocuklarının “Dini” veya “İmam nikahı” gibi temeli olmayan bir uygulama ile evlendirilmesi doğru değildir.
Nikâh konusuna da gireceğim de öncelikle şunu ifade etmek isterim ki, kendi başına karar verme yeterliliğine sahip olmayan birisinin, nikâhı kıyana “Kabul ettim” demesi ve bunun geçerli sayılması mümkün değildir. Nikâhtaki esaslardan biri, “Akil Baliği” yani aklı başında, karar verme yetkisine sahip olması şarttır.
Buna göre, cinsel erginliğe, yani buluğ çağına ermiş olsa bile, “Akil Baliğ” çağına erişmemiş olan kız veya erkeğin hele ki “Dini veya İmam nikâhı” adı altında evlenmesi İslam dinine de aykırıdır, bugünün koşullarında çirkinliktir, yersizdir ve Diyanetin bunu bilmesi gerekir…
XXX
Gelelim tıbben “Buluğ çağı” yaşı ile “Akil baliğ” yaşı konusuna…
Tıbbi olarak kızlar 9 yaş civarında, erkekler ise 12 yaş civarında üreme yaşına erişirler.
Ancak bu, o yaşa erişenlerin “Evlenebilir” olduğu anlamına gelmez. Evlenebilmek için öncelikle “Karar verebilir” yaşına erişmeleri zorunludur.
Akil bağli yaşı ise; Ebû Hanîfe'ye göre erkek on sekiz, kız on yedi yaşını tamamlayınca, İslâm hukukçularının büyük çoğunluğuna göre ise erkek-kız ayırımı olmaksızın çocuk on beş yaşını tamamlayınca fiilen erip ermediğine bakılmaksızın hükmen bulûğa ermiş sayılır.
Türkiye Cumhuriyeti Medeni Yasasına göre bu yaş sınırı 18 olarak belirlenmiştir…
Buna göre, medeni kanunu bir yana bırakarak, ahlaki olmayan bir şekilde fetva vermek yanlıştır ki, bu fetva da Diyanet sitesinden silinmiştir. Doğru da yapılmıştır.
Bir daha böylesi fetvalara yol açmamalarını dileyerek, günün gerçeklerini göz önünde bulundurmaları gerektiğini hatırlatırız.
XXX
Gelelim “Dini veya İmam nikâhı” konusuna…
Önce (birçok kez yazdığım gibi) şunu açıklığa kavuşturalım…
İslamiyet’te “”Nikâh” zorunluluğu vardır. Bunun nedeni ise, nesebin, yasal bir birleşmeden, yani usulüne uygun kurallar ile oluşan evlilikten doğan çocuğun/çocukların durumunun gözetilmesini ifade eder.
Evlilik birliği içinde doğan çocukların nesep durumu, ana baba ve çocuklardan oluşan çekirdek ailenin içinde yer alması dolayısıyla, kabul gören bir nesep ilişkisidir, zorunludur.
Diğer bir anlatımla, doğan bir çocuğun ana ve babasının belli edilmesidir.
XXX
Nikâh akdine gelince…
Nikâh, yasa önünde hüküm kurmaktır. Her ne kadar bazı bilinciz ve bilgisiz nikâh memurları, davetlileri uyarmadan, kendisi, şahitler ve gelin ile damat da ayağa kalkmadan “…bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri eş ilan ettim” gibi icra etseler de, nikâhtaki son söz, hukuk önünde “Hüküm kurmak” anlamındadır. Ayağa kalkıp dinlemek de zorunludur.
Nikâh için evlenecek kadın ve erkek adayı vücut eder, yani gelirler.
Her iki taraftan en az birer şahit hazır bulunur. Onlarca şahit, işin gösteri tarafıdır.
Sorulur her ikisine de ve birbirlerini eş olarak kabul ettiklerini hem nikâhı kıyan hem de şahitler huzurunda sözlü olarak beyan ederler.
Buraya kadar olan bölüm “Dini veya İmam nikâhı” denilen ne idüğü belirsiz işlemde de vardır. Ama esas olan, sözünü ettiğim ne idüğü belli olmayan işlemdeki eksiklik, doğru olan ve medeni kanuna göre yapılan nikâhla tamamlanır.
Yani kayıt altına alınır, kütüğe işlenir.
Kayıt altına alınmayan ve kütüğe işlenmeyen “Evlilik” adı altındaki haller, doğrudan zina hükmünde sayılır.
Çünkü…
Kaydı olmayan aile birliğinde “Nesebin” yani “Soy ağacının” doğru işlemesi mümkün değildir.
İtirazı olan varsa beri gelsin…
Nokta…